Iedere ochtend is het weer hetzelfde liedje… Samen met je kind bespreek je de dag. ´Eerst ga je naar school, dan naar de BSO en aan het eind van de dag kom ik je ophalen bij de BSO! ´. En daar komt het dan, je kind met een lang gezicht: ´Ik wil niet naar de BSO!´. Dus maak je samen de afspraak dat je voor deze keer vroeg van je werk zult vertrekken om je zoon of dochter op tijd van de BSO op te kunnen halen. Kind blij, jij blij!
En zo lief als papa´s en mama´s dan zijn, werken ze de hele dag hard door om op tijd van werk weg te kunnen en snel naar de BSO te gaan. Onderweg ben je als ouder al aan het plannen wat je dan nog even kan doen met de extra tijd die je samen hebt voor het avondeten. Helemaal enthousiast kom je de BSO binnen en het eerste wat je dan hoort is: ´Neeeee, nu al??!!´ ‘Ik wil nog niet naar huis!’
Stiekem moeten we daar als ouders en pedagogisch medewerkers toch wel een beetje om lachen. Want ondanks dat je als ouder baalt dat je niet met het gewenste enthousiasme ontvangen wordt, ben je wel blij dat je kind het zo naar zijn zin heeft op de BSO! En dat de reactie in de ochtenden eerder een ochtendhumeur blijkt dan een daadwerkelijk anti-BSO-gevoel. Dus wees gerust lieve ouders, het komt altijd weer goed op de BSO! 😉
Naast dit meest voorkomende en herkenbare moment aan het einde van de dag voor vele van onze ouders, zijn er natuurlijk nog een aantal leuke en herkenbare clichés:
• ´Op de BSO luisteren ze altijd zo goed en zijn ze zo lief!’ Deden ze dat thuis ook maar eens.
• Op de BSO krijg je je kind niet mee naar huis omdat ze (al uren) aan het spelen zijn met spelletjes/speelgoed waar ze thuis al maanden niet meer naar omkijken.
• ´Op de BSO eten ze altijd zo goed!’ Ouders: ´Goh, dus vanavond eet je je bord ook leeg?!´
• Te horen krijgen dat je kind een hele middag buiten te vinden was, maar thuis altijd alleen maar achter de schermen wil hangen.
Groetjes,
Nathalie
