Gewoon is niet meer…

Het Corona virus houdt Nederland in zijn greep. Het nieuws is ingrijpend en na de eerste persconferentie van premier Rutte wisselen gevoelens van spanning, onzekerheid en opwinding elkaar af.

Op de maandag na deze eerste persconferentie hadden we geen flauw idee hoeveel kinderen er zouden komen bij de Kindervlinder. Uiteindelijk kwam er 1 meisje waarvan haar ouders beiden werkzaam zijn in de cruciale beroepen. Daar sta je dan met z’n allen. Gelukkig hadden we genoeg te doen op de groep, observatieverslagen maken, plakboeken bijwerken van kinderen die bijna 4 jaar worden etc, en met mijn collega’s erbij was het toch een gezellige boel. En toen was het alweer tijd om naar huis te gaan, drie uur eerder dan gewoonlijk.

De dag erna hebben we een werkrooster gemaakt waarin we hebben aangegeven wie wanneer bij de Kindervlinder verwacht werd. Iedereen van het team zou 1 dag in de week bij de Kindervlinder werkzaam zijn en de rest van de werkdagen thuis. Een hele verandering voor ons allemaal. En ook die dag fietste ik weer eerder dan normaal terug naar huis.

Op woensdag 18 maart begon ik weer om 07.00 uur maar nu met 3 andere collega’s. Met de tijd die we hadden bedachten we allerlei creatieve filmpjes voor de kinderen thuis. En dan is het zo ontroerend om te lezen op het ouderportaal dat de kinderen je herkennen op de film en enthousiast mee zingen.

Wat ons ook zo raakt zijn de ouders die met de kinderen aan de deur van de Kindervlinder knutselwerken afgeven met ontroerende teksten, heel hartverwarmend. Wij missen de kinderen allemaal!!

En toen was het weekend. Voor de belangrijke berichten hebben we een werk app aangemaakt zodat we goed op de hoogte zouden worden gehouden van alle ontwikkelingen op de Kindervlinder. Regelmatig werden er berichtjes in deze app gestuurd. Iedereen deed zijn best om aan te geven beschikbaar te zijn voor verschillende activiteiten bij de Kindervlinder en ik deed daaraan mee, want ik wilde ook graag nuttig zijn.

Het was wel een wirwar van emoties in mijn hoofd, al het gewone is niet meer gewoon. Maar ik besefte maar al te goed dat het voor iedereen een bizarre situatie is, een wiel dat nog moet worden uitgevonden. Dus elke tip en elk idee werd met open armen ontvangen. We doen wat we kunnen doen, krachten bundelen! En voor nu hoop ik dat ik snel de kinderen weer met open armen mag ontvangen en dat alles weer snel gewoon mag worden.

Nog een leuke tip voor thuis!
Hoe kun je kinderen duidelijk maken dat handen wassen heel belangrijk is.  Maak het visueel;  vul een kom met water en strooi er zwarte peper in, de zwarte peper is het virus. Smeer wat zeep op je wijsvinger en doop je vinger door de peper in het water , en let dan op wat er gebeurd met de peper.  Doop daarna je vinger zonder zeep door de peper het water in……en nu moet jij je handen wassen met zeep 🙂                                                      

Lees groetjes van Nel Hesselberth